Љубовта е злато за мене мама и тато

Оваа новела нема да ја пишам редовно, поради учењето, во сабота обавезно ќе пишам по една епизода, секако ако сакате
Во оваа новела се раскажува за едно девојче Леона, која е на одмор во Мајами, исто така ќерка на познат англиски политичар, и се запознава со едно момче Леонардо кое е од Шпанија и е добар сликар, но многу сиромашен. Најдобра другарка на Леа е Мелани исто така далечна братучедка на Леонардо, но тие не знаат дека се братучеди. Мелани е богата девојка која ја прати модата. Џастин е поголемиот брат на Леона.
Леона е девојка која го живее својот живот како што сака. Многу сака да скејтува.
Леонардое опседнат со цртањето. Кога ќе ја запознае Леона ќе дознае што е вистинска љубов.
Мелани е доста привлечна девојка која многу ја прати модата, Џастин ќе го промени нејзиниот живот.
Џастин, исто како неговата сестра, си го сака скејтбордот. Тој многу ја сака Мелани, но неколку пати ќе ја изневери.
Селена е поголемата сестра на Мелани.
Натаниел е поголемиот брат на Леона и Џастин.
Хари е таткото на Леона и Џастин
Паз е мајката не Леона и Џастин
Џек е таткото на Мелани и Селена
Томи е помалиот брат на Леонардо
Мајли е поголемата полусестра на Леа.
Леа- Леона:

Лео- Леонардо:

Мелани- Мел:

Џастин:

Селена:

Натаниел:

Хари:

Паз:

Џек:

Томи:

Мајли:

како што ќе излегуваат личности ќе ви поставувам слики.
а сега за да не ви е додевно до сабота, а можеби и порано еве епизода бр.1
Беше утро кога Леа, Џастин, Мајли и Натаниел се качија во авионот. Веќе беше пладне кога пристигнаја. Влегоја во продавница во Мајами.
Мајли: погледи што е убава оваа шарпа
Леа: а да одевме во продавница за скејтбордови?
Мајли: господе, девојка си! А се однесуваш како машко!! Можеби треба да си најдиш некој... Зашто јас вечерва одам на изложба кај Леонардо Иглесиас!! Замисли да го фатам!!
Леа: Дај боже!! Нема долго време да те гледам!!
Џастин: Добро, ве молам престанете со карање!! Одиме види има наспроти продавница за скејтови.
(ја преминаа улицата и купија 3 пара опрема за скејтови- за натаниел, за џастин и за леа. потоа отидоја дома каде што леа и мајли разговараат)
Мајли: Гледај Леа. Знам дека ти знаеш повеќе околу уметноста... па дали можиш да ми кажуваш нешто во врска со тоа? те молам знаеш дека сакам да бидам со Лео во врска.
Леа: А кажи ми како можам да те запознаам со него? Како можам да ти помогнам? И што добивам ако ти помогнам?
Мајли: Зошто секогаш си толку себична? За се сакаш да добиваш!! Па се што сакам е....... да ме научиш за некои попознати дела, како сестра на сестра....
Леа: Јас и ти не сме сестри!! Свати!! Ти си ќерка не Јулијана Сајрус!! А не на Хари и Паз Креин!!
Мајли: Секогаш ли ќе му судиш на татко од грешката од минатото?! Се случи и прифати го тоа!!
Леа: Знајш... ако би можела да го вратам времето.... би направила ти да не се родеше!
Мајли: На пример кажи зошто?! Мислам знам....
Леа: Што знајш?
Мајли: Неможиш да ми помогниш зашто си лесна девојка!! И можеби ќе се вљубиш во моето момче!! Како што ми го зеде Оскар!
Леа: ( станува од каде што седеше) Оскар тебе не те сакаше и беше женкар!! А ти само мислеше да го бакниш и сакаше тој да трча како куче по тебе, но не е Оскар таков!! Оскар сака нешто повеќе!! Сваќаш?!
Мајли: Добро!! Барем помогни ми и ќе се трган од твојот пат! Само, пази да не се повтори историјата!! Тато со мајка ми која е братучедка на мајка ти, и ти со некој мој, а јас твоја сестра!
Леа: полусестра!!
(влегува Џастин)
Џастин: Лугеееееее, си фатив една риба!!
Леа: Стварно!? Која? Од кај е? Уба е?
Џастин: Мелани Мелоди Валдорв
Леа: Мојата најдобра другарка?
Мајли: Џаст, брат, ти препорачувам да не се плеткаш со неа, зашто веројатно е иста како нашата сестра, несакам да кажам шо да не се навреди. А сега чао, зборувајте.
Џастин: Пак се скаравте?
Леа: Неможам да ја навикнам!!! Дојде пред една недела на состанокот и вели „Хари ќерка ти сум“ и тато ги изгуби клиентите, но него не му беше гајле!! Ако јас направев такво нешто.... ќе ме отепаше.
Џастин: Еј смирисе, мислам јас знам што ќе те смири!! Шо велиш за малце скејтање?!
Леа: Добра идеја.
( Мелани се сунча на плажата и зборува со својата сестра Селена)
Мелани:И Сели, дали некогаш си размислувала да си фатиш дечко?
Селена: Сум размислувала, но секогаш кога ќе се загледам во некој....
Мелани: Па фати си го!!!
Селена: Па не можам!!
Мелани: Зошто?!
Селена: Зошто ти ми го земаш!!
Мелани: Е па ти препорачувам да не се чепкаш со Џастин зашто ќе ти го скинам главчето.
Селена: Мелани, дај да зборуваме како сестри некогаш.
Мелани: Јас зборувам ама ти секогаш предизвикуваш кавга.
(Селена не вратила на тоа, и тие продолжиле да се сунчат. Леонардо ја спремал својата галерија во присуство на Луиџи познат режисер од Мексико- познаник на Леа, тогаш Леа дошла да го посети Луиџи)
Леа: Еј Луиџи!!!
Луиџи: Леа душо! Дојди да те запознаам со едно многу згодно момче, и еден совет не го пуштај од раце.
( отишле кај Лео)
Луиџи: Леонардо ова е мојата колешка Леона. Незнјш колку добро режира и црта. Како од исто тесто да сте смесени.
Леативко) Луиџи.....
Лео: Мило ми е. Јас сум Леонардо!
Леа: И мене ми е мило. Јас сум Леона.
Лео: Дојди со мене да ти кажам како напредува работата.
Леа: Секако..... Јас и за тоа дојдов да видам што како напредува...
Лео: Мило ми е..
( Лео продолжил да ја носи леа низ галеријата, тогаш тој сакал на леа да и ја кажи својата најубава изработка.)
Лео: Леа... Ова е мојата љубов.
Леа: Сликата?
Лео: Секако што мислеше ти?
Леа: Некоја девојка, можеби....
Лео: Не. Јас не верувам во таква љубов.
Леа: А зошто?
Лео: Една девојка... ми го скрши срцето... па не сакам повторно да се обидам. А си имала ли ти некогаш некој?
Леа: Секако, и јас се плашам пак да почнам.
Луиџи: Леа душо, ајде сега да ти го кажам студиото, во кое додека си на одмор ќе работиш.
Леа: Овдека дојдов да се одмарам Луиџи, а не да работам.
Луиџи: Душо, сега треба да го режираме „Љубовта е злато за мене мама и тато“
Лео: Убав наслов. А веројатно ќе биди многу убав ако вие го режирате.
Леа: Ако сакаш дојди на снимањето.
Луиџи: Тоа значи прифаќаш да го режираме?
Леа: Секако!
( Вечерта во исталијански ресторан седат Мелани и Џастин)
Мелани: Џастин, стварно како судбината не спои повторно да се видиме
Џастин: Јас тоа се чудам, се запознавме во Кина,а повторно се наоѓаме во Америка.
Мелани: (во умот- сакам да кажам деа се сакаме)- па Џастин мислев на друго спојување на судбините.
Џастин: А, мислиш на љубота?
Мелани: Секако Џастин!
Џастин: Престани да ме викаш Џастин, викај ме сонценце на пример, добро душо моја.
Мелани: Секако шекерче. Кога ќе ме запознајш со твоите?
Џастин: Кога ти ќе дојдиш во Лондон, мислам сега се прецедателските изботи во Англија, па за да не напрајме јас, Леа и Нејт некој проблем сме тука.
Мелани: Секако, и мене би ме пратиле така....
(тогаш џастин ја бакана Мелани- Истата вечер после снимањето на првата епизода од филмот, Леа и Луиџи ојдоја на вечера)
Луиџи: Вака, времето за зборување, од твоја страна, заврши. Затоа слушај ме. Јас секогаш ти велев да не одиш со момчиња зашто можат да те повредат и за среќа ме послуша. Ама сега Лео е привлечен, добар, нежен....
Леа: Толку кажуваш како кој знај колкаво искуство имаш со него
Луиџи: Леа, тишина. Фати го. Оди утре на отварањето на неговата галерија. Па после на ручек. Испија ни се.... Нека те однеси до дома и....
Леа: Луиџи доста!!! Ми ја расипа вечерата!!! Догледање
Луиџи: Леа......
Леа: Догледање! Мене Лео воопшто не ми се допаѓа!
(Лео од зад неа)
Лео: А јас помислив дека ти не си како другите девојки со кој сум бил.
Леа: Леоо. не мислев сериозно....
Лео: Доволно кажа, сега сум сигурен дека нема повторно да се обидам....
( Лео се свтри да си оди, но на Леа срцето му излезе.... Го сврти го фати за бапки и почна да го бакнува, после тоа, Лео на погледна ја прегрна силно и тој почна да ја бакнува, кога сето тоа завтши..)
Луиџи: Кога свадбата?
Лео&Леа: Луиџи!!!

Епизода бр.2

Следниот ден беше Петок. Петок за Креинови значеше одмор. Тие се одмараја покрај базенот полн со чиста, бисерна вода. Џастин свиреше некоја прекрасна мелодија на својата гитара додека Леа пишуваше песна слушајќи.Тоа утро не беше како останатите. Можеби заради промената на местото на живеење, но Натаниел не ја дршеше в раце својата омилена книга- драма од Шекспир „Ромео и Јулија“. Можеби му здосадила, а можеби нешто несакано се случило. Леа погледна со љубопитност кон својот брат. Нејзините зелени очи беа преполни со љубопитност. Не знаеше дали да го праша што се случува или да продолжи да ја пишув песната....... Тогаш Леа реши да биди и понатаму љубопитна.
Леа: Нејт.... тажен си. Што се случило?
Нејт: Баба.... нашата баба.... умре.... вчера.
Џастин: Навистина ми е жал. Ти беше многу приврзан со неа те сваќам.
Леа: Нејт... можеби треба да одиш Лондон. Ти беше омилениот и првиот внук на баба, а и ти беше многу приврзан за неа, би и било мило да одиш таму.
Нејт: Ама.. и вие треба да дојдите. И вие сте нејзини внуци. Како татко ќе добие позиција претседател ако неговите деца не се на закопот на неговата мајка?
Леа: Во право си. Да одиме. Џастин јави и се на Мелани кажи и дека одиме Лондон на кратко, јас ќе му се јавам на Лео.
Џастин: Добро. Ајде Нејт да се спремаме.
(тргнаа. Џастин отиде во неговата соба и му се јави на Мелани)
Мелани: Добар ден, повелете.
Џастин: Меи, душо... сакав да ти кажам дека нема да можам да бидам со тебе овие денови, мислам јас и моите ќе одиме во Лондон.
Мелани: А, зошто?
Џастин: Мојата баба, умрела.
Мелани: Многу ми е жал. Би сакала да дојдам ама треба да го продолжам пасошот. За една недела имам закажано, па....
Џастин: Не е битно.
Мелани: Би сакала тогаш јас да сум со тебе... но...
Џастин: Те сваќам Меи. Ајде сега догледање, морам да се спремам.
Мелани: Догледање.
( Нејт беше тажен, Леа беше до него. Не знаеше дали да го земи телефонот да му телефонира на Луиџи дека нема да оди во студиото или пак да остани со својот брат, па подоцна, можеби во авионот да му се јави на Луиџи. Но, Леа беше одлучна. Излезе од собата и му телефонира на Луиџи. Луиџи ја свати состојбата. Но Луиџи ја замоли Леа една работа)
Луиџи: Леа душо. Јас секако дека сакам да одиш, но овие патни авиони не ми се сигурни. Земета чартер лет. Страв ми е да одиш, за тебе.
Леа: Луиџи, те молам. Ова е најбрзиот начин да стигнам во Лондон во моментов. На Нејт му е многу лошо, па затоа сега ќе исклучам. Догледање. Кога ќе се вратам ќе продолжиме со снимањето на филмот.
Луиџи: Догледање.
(така тие со џипот отишле, кон аеродромот. Се качија во авионот и тргнаја. Леа секогаш по пат сака кога спие, па ги затвори очите. Во меѓувреме, Мелани пробуваше да го добие Нејт и се нервираше зошто телефонот му бил исклучен.)
Мелани: Џастин. каде си? Џаст јави се!
Џек: Мелни. Не се нервирај без причина. Можеби му е снемало батерија.
Мелани: А, можеби не. Гледај тој е во авион. Можеби авионот.... не не верувам.
Џек: Мелани не ме нервирај и немој да креваш врева без причина. Џастин е добро.
Мелани: ама татко...
Џек: Мелани те молам. Авионите не се рушат толку лесно.
( Како што Џастин лежеше во неговата постела. Осети нешто чудно во неговото тело. Не можеше да го мрдни телото. Сакаше да ги отвори очите. Имаше една сила која го влечеше да продолжи да лежи. Си рече кошмар е, ќе помини, но не помина..... болките почнаја да се зголемуваат, почна потешко да диши. Почна да се гуши. Мислеше дека никогаш повеќе нема да се разбуди. Но, многу покасно полека ги отвори очите. Се најде во бела постела, а покрај него, се наоѓаше медицинската сестра. На креветот десно од него се наоѓаше Леа, на креветот лево од него Нејт. Право на стол седеа Хари и Паз, нивните мајка и татко. Паз плачеше. Хари беше ладнокрвен. Изгледаше дрогирано. Повторно ги затвори очите. Сакаше да изговори некој збор, но неможеше. Повторно таа сила го тргаше надолуи пак заспа. Вечерта Мелани која остана во Мајами, ја побара и Леа, но и нејзиниот телефон беше не достапен. Беше уплашена. Не знаеше што се случува со нејзиниот сакан. Тогаш реши да почни голема истрага. И нејзината љубопитност беше голема. Му се јави на Паз.)
Паз: Добарден, ве молам како можам да ви помоднам ( обидувајќи се да биди смирена)
Мелани: Добарден, госпоѓо Креин. Извинете што ви се јавувам во ова време, можеби ве вознемирувам.
Паз: Секако дека не ме вознемируваш. Кажи како можам да ви помогнам?
Мелани: Вака, Џастин е мое момче, не можам да го добијам. Недостапен е. Вие сте му мајка, па можеби знаете каде е?
Паз: Девојка рече? Џастин е........ на болница.
Мелани: Како тоа не болница?
Паз: Во авионот во кој Леа, Џастин и Нејт беа.... се урна.
Мелани: Молам?
Паз: Никој до сега не се има освестено. Сите се сигурни. Не се во животна опасност, освен Леа. Многу слабо и чука срцето..... Се плашам дека ќе умри. Таа има многу слаба крв, а и нема леукоцити. Нема што да и ја засири крвта. Се плашам Мелани.
Мелани: Многу ми жал госпоѓо. Ќе сторам се да дојдам и да ги видам.
Паз: Не мора да се мачиш. Има кој да е до нив. Само се плашам да не ги изгубам. Тие и Хари ми се се.
Мелани: Нема да ги изгубите. Тие се на сигурно.
Паз: Мило ми е што имаш позитивни мисли.
( Мелани таа ноќ неможеше за спие. Како и Лео. Тој го знаеше само бројот на Леа и наЛуиџи, а Луиџи во тоа време спиеше. Додека Џастин се наоѓаше во својот кошмар, Леа беше во рајот. Како што таа ја губеше крвта, така таа повеќе и повеќе подобро се чувствуваше. Во нејзиниот сон, дојде една жена. Беше цела во бело. И кажа на Леа дека дали сака овој рај да стани пекол. Леа не одговори, само во сонот ги затвори очите. Кога ги отвори, го немаше рајот. Се гореше. Тогаш Леа проба да ги отвори очите, да дај знак дека е жива. Но не можеше. И Леа влезе во сонот на Џастин. Двата се маче во својот сон. Додека Нејт уживаше во зелената природа.)
Хари: Колку лошо. Ќе ја откажам позицијата претседател, сакам да бидам само со моите деца.
Паз: Не мора Хари. Ќе оздрават.
Хари: Кога ќе оздрават, ќе имам причина за живот.
Паз: Немој така
Хари: Ајде сега да си одиме. Мораш да се одмориш.
Паз: Добро. Ајде.
( Вака завршува втората епизода од оваа новела.)

епизода бр.3

Сабота, ден за одмарање, но не и за фамилијата Креинови и Бауерови. Мелани не го губеше контактот со Паз, но утрото веќе не зрачеше со среќа. Се случи нешто уште потажно од претходното утро... всушност... малото и невино срце на Нејт престана да чука... Тој имаше само една желба. Неговата желба беше повторно да ја види неговата баба, но сега тие се заедно, засекогаш. Паз отиде в болницата, но најголемото чудо беше тоа што хаи плачеше. Хари, скоро никогаш не плачи. Паз се приближи.
Паз: Хари... мило, што се случило?
Хари: Нашиот Нејт се случи Паз ( низ солзи рече хари)
Паз: Што со Нејт, Хари? Немој да речиш дека....
Хари: Да, Паз нашиот Нејт. Сега веќе немам причина да живеам.
Паз: Господе.....
(тие плачеја во истата соба каде што беа Леа и Џаст. Леа не трпи некој да плачи, една солза и се изрона на лицето. Џастин сеуште не се разбудил. Леа ги отвори очите и посака да прозбори.
Леа: ма-мо....
Паз: Леа душо, еве ти една причина да живееш хари.
Хари: Засега само една, една си ојде, една се бори за живот, а една не ја делам од мене.
Леа: неј- т... ка- де- е?
Паз: Мило, те молам , немој да се вознемириш, но...
Леа: брат- ми?
Хари: Душо, те молам немој да плачиш
Леа: јас сум виновна
Паз: Како тоа?
Леа: Луиџи ми рече да одам со чартер лет, а јас упорно ојдов со обичен авион. Го убив брат ми.
Хари: Леичка, те молам душичке моја. Ти не го уби. Требало тоа да се случи и се случи. Готово.
Леа: Не е готово. Го убив брат ми!
(тогаш, џастин дошол малце на свест, го слушал разговорот. Се стресол. Сега веќе не сакал да стани од постелата. Пребледе, како крв во него да нема. Полека ги отвори очите, го слушаше разговорот. Сета таа збрка ја спречи Мелани, влегуваќи во собата и викајќи)
Мелани: Џастин! Џастин душо! Леа! Другарке моја! А каде е Нејт?
Леа: Го убив
Хари: Престани со таа работа, требало тоа да се случи и се случи, требало да се руши авионот и се руши. Готово завршена приказна.
Леа: Ама Нејт и Џастин ме научија се што знам.
Мелани: Те сваќаме душо, немој да се грижиш, ( и шепоти)- ќе се појави од некаде.
( Леа цел ден пишувала нешто во болничкиот кревет, кога дошол хари му дал едно ливче)
Леа: Ова е за на погребот на Нејт. Прочитај го во негово име.
Хари: Добро, душо, мило ми е што се смири.
( Леа климна со главата, а Хари замина на погребот. Тогаш Хари отиде да го прочита зборот кој го спремила ќерка му.)
Хари: Добар ден, наши пријатели и пријатели на мојот Натаниел. Сакам предсе да ви се заблагодарам што сте тука за нас во нашите најтешки моменти. Моментално мојата ќерка е на болница поради авионската несреќа, но напиша еден текст посветен на нејзиниот брат.
„мил мој нејт се надевам дека сега таму на небото ти е убаво со нашата баба. Толку сакаше да ја видиш, а сега си засекогаш со неа. Прво сакам да се заблагодарам што ме научи на некои работи на кој без тебе би можела само да сонувам. Кога слушнав дека не си веќе со нас, беше тоа една сила која ме натера да станам од креветот и да мислам дека сум виновна за твојата смрт. Овој ден во мојот календар е означен за најтажен ден во мојот живот. Секогаш кога ќе бидам во Лондон ќе ти носам свежи бели ружи зашто знам дека ги сакаш. Добро врви си, слатки соништа, твојата најмала сестричка Леа.“
Ви благодарам што ме ислушавте, мислам ја ислушавте мојата ќерка(низ солзи).
(седна хари на неговото тело, и многу други луѓе држеа говор, но на Леа беше најтрогателен. Во болницата):
Џастин: Леа, леа...
Леа: што ?
Џастин: Ништо не гледам....
Леа: молам? Господе!
Џастин: што ќе правам сега?!
Леа: Докторе!
Докторот: повелете госпогице Креин.
Леа: брат ми не гледа.
Докторот: како е можно тоа? Сега го носама на операција, соопши им на твоите родители дека твојот брат е на операција, не е критична, ова лошо не можи да влијае на вашиот брат.
Леа: секако, ќе им пренесам. (за себе)- камо се ова што им се случи на моите браќа да ми се случеше, мене, или пак ова да е некој кошмар, од кој брзо , ќе се разбудам.
(вака завршува третата епизода од оваа новела)

епизода бр.4

(вечерта леа лежеше во креветот, не беше мирна. Сакаше да се увери во зборовите на докторот, дека џастин е добар. Сакаше да стани, но повторно таа сила го тргаше надолу, ја тераше да стани. Полека ги отвори очите. До неа беше Паз. Беше насмеана, хари читаше весник, а џастин лежеше на креветот, но очите му беа завиткани. Леа сакаше да кажи нешто. Се мачеше. Неможеше да кажи ништо)
Паз: Мило мое, немој да тагуваш, докторот вели дека операцијата на џастин е успешна. Ќе ве пуштат за една недела па после пак одете во мајами, стварно ви се допаѓа таму, забележав. И џастин девојка си нашол. Мелани, твојата другарка.
Хари: Ама овој пат ќе одите со чартер лет, несакам пак ваква несреќа.
(Леа се сврти на креветот и една невина солза почна да течи по нејзиното лице)
Паз: ( го тргна хари настрана) Хари, зар мораше да спомнуваш авиони? Знаеш дека тоа ја повредува нашата Леа.
Хари: Знам дека не треба даспомнувам, но Леа мора да биди издржлива. Свати. Од кога се направи авинонската несреќа леа не е иста. Таа во животот нема плачено.
Паз: Знам Хари, ама дај и време, таа треба да се навикни, ќе полуди ако малце не ја остајме да се одмори.
Хари: Секако мила, те разбирам.
(по еден месец, леа сосема оздравена, со џастин кој сеуште нема прогледано тргнаа за Мајами. Патуваа со брод, зашто Леа има фобија од авиони. Кога пристигнаја, Мелани го пречека Џастин со ширум отворени раце, а Леа седеше настрана, зашто таа и Лео не беа во најдобри односи. Луиџи тоа го забележа)
Луиџи: Леа душо, зар ти и Лео не сте веќе заедно?
Леа: Не сме! Лео, постојано ми вели дека неговата љубов е сликањето и уметноста како јас да не постојам во неговиот живот
Луиџи: Леа! Како тоа? Тоа Лео ти го рекол? Невозможно! Уби чу га!
Леа: Луиџи, доста беше, и онака не се чувствувам добро. Сега тргам за Лос Анџелес, да се видам со Џек.
Луиџи: Секако мило. Оди.
(мелани го носеше џастин, на прошетка.).
Џастин: еј шубо мирисаш. Мирисаш на онаа врбата на која се потпишавме јас и ти.
Мелани: Џастин....
Џастин: немој да ми речиш дека се наоѓаме таму! Леле колку ме усреќи!
( ја зеде мелани раката на џастин и ја стави на дладнатинката каде што пишуваше
„ џастин ја сака мелани“. На Мелани една солза му капна од лицето додека Џастин се смееше.
А, пак Леа. Никогаш не се чувствувала толку лошо, па застанала на една височинка од каде се гледал цел Лос Анџелес. Помисли на Нејт, на Џастин и на нејзината баба. Се нарече себеси убиец, па го сврти патот. Не ни влезе во Лос Анџелес, туку тргна за Лас Вегас. Помисли на самоубиство, но чекаше нејзиниот брат да прогледа. Вечерта кога Џастин и Мелани јадеа, некој заѕвона на телефонот.....)
(вака завршува епизода бр.4)

извинете за пост врз пост
личности кои ќе се појават во следната епизода:
џесика и едуардо:

и еве слика од луиџи:

епизода бр.5

(некој заѕвони на телефонот, мелани ја крена слушалката. Слушаше што зборуваше човекот од другата страна на линијата. Џастин се обидуваше да слушни што се случува. На лицето на Мелани се јави тага. Беше тажна. Џастин тоа не можеше да го види. Незнаеше што да речи. Никој не изусти ни збор. Мелани слушаше. Џастин праша што се случи тогаш мелани почна да плачи и да го гушка џастин.)
Џастин: мило, што се случува?
Мелани: џастин, како можеше и ова да се случи?
Џастин: што?
Мелани: Леа.. полудела.
Џастин: што? Како?
Мелани: леа се самоубила.
Џастин: молам? Мојата сестра?
Мелани: зела преголема доза на хокаин.
Џастин: невозможно. За колку кратко време изгубив три важни работи во мојот живот, ја изгуив баба ми, брат ми, и сестра ми.
(џастин почна да плачи)
мелани: џастин душо, немој да плачиш. Од кога се запознавме само некои сили не разделуваат. Мислам дека треба да раскинеме.
Џастин: ти си ми единствена причина која ме држи во живот.
Мелани: џастин, душо.
(следниот ден на другиот погреб. На леа. Околу гробот имало една жена- наводно- која го гледала погребот. Цела беше облечена во црно. Луиџи ја забележа. Тој не познаваше таква личност. Стана и и се приближи. Кога ја виде застана запрепастен. Се тргна на страна и не кажа која е таа жена. Седеше до неа цело време, кога џастин дојде таму, требаше да се поздрави со неа)
џастин: луиџи..
луиџи: да те запознаам, мојата мајка. Немој да и го видиш лицето, тоа таа не го сака.
Џастин: секако
жената: мило ми е што разбирате.
Џастин: многу младешки глас имате госпого.
Луиџи: таков и е зашто многу јади благо, и и омекнаа гласните жици.
Џастин: и на ден на жалост многу знаеш да се шегуваш луиџи.
Луиџи: знам се извинувам џастин, знаеш дека само сакам да те развеселам.
Џастин: сега нема никако да ме развеселиш.
(по една недела по смрта, излезе една прекрасна девојка, од станот на луиџи. Имаше црна виткана коса, и кафеави очи. Покрај неа дојде момче, прекрасно градено, а покрај него дојде Луиџи.)
Луиџи: како ти се допаѓа новиот партнер Џесика?
Џесика: супер, фала Луиџи. Конечно пак во живот.
(која ли е оваа девојка ќе дознаете во следната епизода)

епизода бр.6


мал вовед, џесика девојката која се појави во претходната епизода е старицата која беше на погребот. значи не е старица. девојка на џесика и е едуардо. моментално живеат кај луиџи. значи во претходната епизода имаше мистериозна девојка, па да продолжиме. дента кога џесика се појави, на вратата на луиџи дојдоа мелани, џастин и леонардо. луиџи ја отвори вратата. влегоа. тогаш во очите на џасика се виде лео, а во очите на лео се виде џесика. џесика ја пушти раката да се поздрават. лео го прифати тој прекрасен чин.
џесика: јас сум џесика
леонардо: јас сум леонардо
мелани: мило ми е јас сум мелани
џастин: мило ми е јас сум џастин
едуардо: мило ми е јас сум едуардо, а како што и кажа, ова е мојата девојка џесика
(по зборовите на едуардо, лео се стаписа. како некоја сила да го тераше да замини од овде, како некоја сила да му ја земаше џесика. како силата која му ја земаше леа. истото чувство. истата така. гласот на џесика го потсеќаше на леа. дали е таа? или тоа е само во леовата фантазија? но, не е така. тоа не е само во леовата фантазија. истото го почувствуваа и мелани и џастин. тогаш почнаа да зборуваат за леа)
џастин: леа беше моја сестра. многу ја сакав. но, се самоубила. се дрогирала. тоа е невозможно од нејзика страна. но, таа сеуште е со нас. како нејзиниот прекрасен невин дух да е сеуште со нас.
мелани: како да е тука и да не штити сите нас.
лео: само можам да кажам дека ми недостига, и дека многу ја сакав.
(тогаш на џесика и дојдоа, солзи во очите. неможеше да се воздржи. пушти една солза)
џесика: жал ми е. навистина, млада умрела.
(гостите заминаа, едуардо отиде да спие)
луиџи: леа.... стварно те трогнаа нели? не е убаво да им го земиш задоволството да знаат дека си жива.
џесика: не. сеуште не. џеронимо ме бара.
луиџи: но, навистина си се предозирала?
џесика: не сама. оној проклет криминалец џеронимо ме врза и ме предозира. ме шприцаше, се додека не се онесвестив, па после се најдов покрај фрижидери. станав. ставив друго тело, што личи на мене и избегав. сега се плашам да им кажам дека сум жива. се плашам.
луиџи: сваќам што претрпе. но тие заслужуваат да ја знаат вистината.
џесика: знам. знам дека имаат право, но сеуште е рано.
луиџи: штом така мислиш, добро.
(џесика легна да спие. лео лежеше на креветот и гледаше една слика која му остана од леа. му протече солза. ја заборави ли или не? имаше чувства кон леа, но и кон џесика. беше збунет. цела ноќ не можеше да спие.)
(ова е крај на епизодата бр.6- гледајте дали мелани ќе дознае дека џесика е леа)

епизода бр.7
џесика повторно си ги виде старите пријатели, но дали ќе дознаат тие дека таа е леа. чувствата на лео се измешани. мелани почнува да истажува, да открива.дали таа ќе ја дознае вистината?
по неколку дена од нивната средба, мелани отиде кај џек. сакаше да ја знае целата вистина за џесика. џек работеше во полиција, па затоа мелани сметаше на неговата помош.
Мелани: Џек. Ми треба твојата помош.
Џек: повели како можам да ти помогнам?
Мелани: сакам онаа девојка Џесика која е кај луиџи, да ми дадеш нејзина ДНК.
џек: ти да не имаш психичко нагонување?
мелани: те молам, оди како сообраќаец, речи и дека треба контрола и земи и крв. неа после пушти и резултати дека е сосема здрава, а мене дај ми ДНК од неа. те молам џек
џек: татко ти сум и почитувај го тоа.
мелани: добро тато. те моламммммммммммммммммммм
џек: добро.
(отиде џек на автопатот. ја застана џесика со колата. и го насочи правецот).
џек: излези девојко. поради свинскиот грип, ние сме задолжени да земиме ваша крв и да ја провериме.
џесика: но тоа се врши во лабораторија.
џек: секако госпогице. сега ќе ве однесам во лабораторијата на АТЕ(анти терористичка единица)
џесика: секако господине, но што ме тера да ви церувам.
џек: јас сум џек бауер. агент. тоа е наредба од претседателот.
џесика: добро господине.
(му зел крв. веќе следниот ден резултатите биле готови. џек на џесика и ги однел резултатите и заминал, а на мелани и донел една четвртина епрувета со крв наџесика)
мелани: фала татичко.
џек: а зошто ти е?
меани: од кога ќе завршам ќе ти кажам.
( мелани седна во нејзината лаботаторија. ДНКта на леона се совпадна со ДНКта на џесика. мистеријата е разоткриена.мелани се стрча и отиде кај џесика. кога џесика ја отвори вратата, мелани се насмевна и ја гушна. џесика гледаше зачудено).
мелани: знаев дека си жива!
(ова е крај на епизода бр.7. во следната епизода: како ќе реагира џесика, на ваквото однесување на мелани)

епизода бр.8
(мелани отиде кај џесика и ненадејно ја прегрна. џесика седеше запрепастено.што ли му стана на мелани?)
џесика: мелани душо. извини вака, но од кога сум дојдена во мајами никој освен едуардо толку ненадејно ме нема прегрнато. а што мислеше со тоа „знаев дека си жива?“ не те сваќам!
мелани: леа, знам дека си ти. нели ти зедоа крв. таа крв беше донесена кај мене. ја споредив со ДНКта со која ми ја остави пред твојата „смрт“ па ја споредв со таа што вечерта ми ја донесе џек.
џесика: добро мелани. знаеш дека сум јас. но те молам немој на никој да кажиш дека сум јас зошто тој проклет криминалец ме бара!
мелани: нема душо. но ти го сакаш зек? или леонардо?
џесика: го сакам зек. и чекам негово бебе, леонардо беше само една дамка во моето минато.
мелени: ок. јас и џастин сеуште сме заедно. џастин прогледа!
џесика: браво. супер! мило ми е!
мелани: и ним би им било мило да знаат дека ти си жива!
џесика: знам. но неможи туку така. нека помини време, па ќе му кажам на џастин, но не и на леонардо. нема зошто да знае. и пред да „умрам“ не бевме во најдобри односи.
мелани: ти така си мислиш
(потоа во собата влезе зек.)
едуардо: здраво женски. некој приватен разговор?
џесика: не зек. ова е мојата пријателка мелани. ме знае и како леа.
едуардо: значи мелани е првата среќна кој ја дознава целата вистина после мене и луиџи?
џесика: да. но не во целост. треба мел да ти кажам уште нешто.
мелани: повели
џесика: ќе ти кажам се како што беше
мелани: ајде. кажувај!
џесика: вечерта кога се вративме, нели џастин не гледаше а јас не бев дома. седев пред лос анџелес. на ридот. мислев дека не заслужувам да живеам по она што им го направив не моите браќа. наместо во лос анџелес, отидов во лас вегас. таму имав нерасчистени сметки со џеронимо. познат криминалец. ме фати. почна да ме дрогира. тогаш сватив колку е добро да живееш. едно време ги заторив очите. бев предозирана. никогаш не сум се чувствувала полошо. и најлошото е што едуардо ме прифаќа таква каква што сум. и не е вистина дека сум трудна. неможам да затруднам.
мелани: која е вистината?
џесика: вистината е дека, кога џеронимо ме дрогираше, јас станав зависник од дрога. и дека крајот ми е близу.
мелани: леа, џесика и како и да се викаш. те молам немој. има сега многу други установи во кои можиш да се лечиш! те молам не ми го прави тоа! јас не сакам кога конечно те најдов да те изгубам!
џесика: доцна е. бев на доктор. докторот рече дека нема спас за мене. не само што сум зависник. туку и сум.... заразена со сида, и едуардо е.
мелани: нема да дозволам да те изгбам, не сега!
едуардо: гледај, кога прв пат ја добив сидата и беше во рана фаза докторот рече дека нема спас, а не во фазата на џесика. џесика, а и јас можиме секој момент да умриме.
мелани: не! тоа нема да се случи!
(како ќе продолжи овој разговор, во следната епизода)